自
- zì jǐ rén自己人
- yǎ zǐ màn cháng huáng bǎi wèi，zì jiā yǒu kǔ zì jiā zhī哑子漫尝黄柏味，自家有苦自家知
- gè rén zì sǎo mén qián xuě，xiū guǎn tā rén wǎ shàng shuāng各人自扫门前雪，休管他人瓦上霜
- gè rén zì sǎo mén qián xuě，mò guǎn tā jiā wǎ shàng shāng各人自扫门前雪，莫管他家瓦上霜
- gè rén zì sǎo mén qián xuě，mò guǎn tā rén wǎ shàng shuāng各人自扫门前雪，莫管他人瓦上霜
- xiào mà yóu tā xiào mà，hǎo guān wǒ zì wéi zhī笑骂由他笑骂，好官我自为之
- zì xǔ zhōu guān fàng huǒ，bù xǔ bǎi xìng diǎn dēng自许州官放火，不许百姓点灯
- chéng rén bù zì zài，zì zài bù chéng rén成人不自在，自在不成人
- zhǎng tā rén zhì qì，miè zì jǐ wēi fēng长他人志气，灭自己威风
- tiān xià běn wú shì，yōng rén zì rǎo zhī天下本无事，庸人自扰之
- xíng yuǎn bì zì ěr，dēng gāo bì zì bēi行远必自迩，登高必自卑
- tiān xià běn wú shì，yōng rén zì zhào zhī天下本无事，庸人自召之
- zhǎng bié rén zhì qì，miè zì jǐ wēi fēng长别人志气，灭自己威风
- zhǎng tā rén wēi fēng，miè zì jǐ zhì qì长他人威风，灭自己志气
- zhǎng tā rén ruì qì，miè zì jǐ wēi fēng长他人锐气，灭自己威风
- cǐ chǔ bù liú rén，zì yǒu liú rén chǔ此处不留人，自有留人处
- dēng gāo bì zì bēi，xíng yuǎn bì zì ěr登高必自卑，行远必自迩
- jiè tā rén jiǔ bēi，jiāo zì jǐ kuài lěi借他人酒杯，浇自己块垒
- bān qǐ shí tóu zá zì jǐ de jiǎo搬起石头砸自己的脚
- guó bì zì fá，ér hòu rén fá zhī国必自伐，而后人伐之
